Najczęstsze przyczyny wypadania sierści u psów rasy toy

Predyspozycje genetyczne

Niektóre rasy miniaturowe są genetycznie predysponowane do określonych typów łysienia. Te schorzenia często ujawniają się w określonym wieku i wykazują charakterystyczne wzorce utraty włosów. Zrozumienie tych predyspozycji może pomóc właścicielom być proaktywnymi w zarządzaniu zdrowiem sierści ich psa.

Łysienie androgenowe

Łysienie plackowate, znane również jako dysplazja mieszkowa, jest dziedzicznym schorzeniem występującym u niektórych ras miniaturowych. Schorzenie to zwykle zaczyna się od przerzedzania się włosów na głowie, uszach lub szyi. Wypadanie włosów postępuje stopniowo, często pozostawiając psa z rzadkimi włosami lub bez włosów w dotkniętych obszarach.

• Choroba ta najczęściej dotyka jamniki, chihuahua i charciki włoskie.
• Zwykle zaczyna się w młodym wieku dorosłym.
• Nie ma na to lekarstwa, jednak strategie postępowania mogą poprawić wygląd sierści.

Łysienie X

Alopecia X, znana również jako choroba czarnej skóry, jest słabo poznaną chorobą, która dotyka przede wszystkim rasy o pluszowym umaszczeniu. Szczególnie podatne są szpice miniaturowe. Wypadaniu włosów często towarzyszy matowienie sierści i rozwój hiperpigmentacji (ściemnienie skóry).

• Najczęściej występuje u pomeranianów, chow chowów i keeshondów.
• Wypadanie włosów zaczyna się zazwyczaj pod koniec okresu szczenięcego lub wczesnej dorosłości.
• Diagnozę często stawia się po wykluczeniu innych przyczyn wypadania włosów.

Reakcje alergiczne

Alergie są częstą przyczyną problemów skórnych i późniejszej utraty sierści u psów. Rasy miniaturowe nie są wyjątkiem. Reakcje alergiczne mogą wynikać z różnych źródeł, w tym z alergenów pokarmowych, środowiskowych i ukąszeń pcheł.

Alergie pokarmowe

Alergie pokarmowe mogą objawiać się podrażnieniem skóry, swędzeniem i wypadaniem włosów. Typowymi winowajcami są wołowina, kurczak, nabiał i pszenica. Identyfikacja i wyeliminowanie alergenu wywołującego alergię z diety psa ma kluczowe znaczenie dla leczenia alergii.

• Do objawów zalicza się swędzenie, zaczerwienienie i wypadanie sierści wokół pyska, łap i uszu.
• Diagnozę często stawia się na podstawie próby zastosowania diety eliminacyjnej.
• Dieta hipoalergiczna może pomóc w radzeniu sobie z alergiami pokarmowymi.

Alergie środowiskowe (atopia)

Atopia odnosi się do alergii na substancje środowiskowe, takie jak pyłki, roztocza i pleśń. Alergeny te mogą powodować intensywne swędzenie, prowadzące do drapania i późniejszej utraty włosów. Objawy są często sezonowe, nasilające się w sezonie pylenia.

• Do objawów zalicza się swędzenie, pocieranie i lizanie, szczególnie łap, pyska i brzucha.
• Diagnozę można postawić na podstawie testów alergicznych.
• Opcje leczenia obejmują leki przeciwhistaminowe, kortykosteroidy i immunoterapię.

Alergiczne zapalenie skóry wywołane pchłami

Alergiczne zapalenie skóry wywołane pchłami to reakcja alergiczna na ślinę pcheł. Nawet pojedyncze ugryzienie pchły może wywołać intensywne swędzenie i stan zapalny u wrażliwych psów. Ciągłe drapanie i gryzienie może prowadzić do znacznej utraty sierści, szczególnie wokół nasady ogona i zadu.

• Silne swędzenie i zaczerwienienie, zwłaszcza wokół nasady ogona.
• Mogą być widoczne pchły lub ich odchody.
• Zasadniczą kwestią jest ścisła kontrola pcheł.

Zakażenia pasożytnicze

Różne pasożyty mogą zarażać psy i powodować podrażnienia skóry i wypadanie włosów. Pasożyty te mogą być zewnętrzne, żyjące na powierzchni skóry, lub wewnętrzne, wpływające na ogólny stan zdrowia psa i pośrednio wpływające na stan sierści.

Świerzb

Świerzb to choroba skóry wywoływana przez roztocza. Istnieją dwa główne typy: świerzb sarkoptyczny (świerzb) i świerzb demodektyczny. Świerzb sarkoptyczny jest wysoce zaraźliwy i powoduje intensywny świąd, prowadzący do znacznej utraty włosów i zmian skórnych. Świerzb demodektyczny często mniej swędzi i może być miejscowy lub uogólniony.

• Świerzb skórny: Intensywny świąd, strupy na skórze i wypadanie włosów.
• Nużyca: utrata włosów, zaczerwienienie i wtórne zakażenia bakteryjne.
• Diagnozę stawia się na podstawie zeskrobin skóry w celu identyfikacji roztoczy.
• Leczenie polega na podawaniu leków przeciwpasożytniczych.

Liszaj obrączkowy

Grzybica skóry to infekcja grzybicza, która atakuje skórę, włosy i paznokcie. Jest wysoce zaraźliwa i może być przenoszona na ludzi. Grzybica skóry zazwyczaj objawia się okrągłymi plamami wypadania włosów z łuszczeniem i stanem zapalnym.

• Okrągłe plamy wypadania włosów z łuszczeniem się i tworzeniem strupów.
• Może swędzieć.
• Diagnozę stawia się na podstawie hodowli grzybów lub mikroskopowego badania próbek włosów.
• Leczenie polega na podawaniu leków przeciwgrzybiczych i stosowaniu kremów miejscowych.

Zaburzenia endokrynologiczne

Zaburzenia hormonalne mogą znacząco wpłynąć na sierść psa. Niektóre zaburzenia endokrynologiczne mogą zaburzyć normalny cykl wzrostu włosów, prowadząc do ich wypadania i innych zmian skórnych.

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonu tarczycy. Hormon ten jest niezbędny do regulacji metabolizmu i utrzymania zdrowej skóry i sierści. Objawy niedoczynności tarczycy obejmują wypadanie włosów, przyrost masy ciała, letarg i pogrubienie skóry.

• Wypadanie włosów, zwłaszcza na tułowiu i ogonie.
• Sucha, łuszcząca się skóra.
• Przyrost masy ciała i letarg.
• Diagnozę stawia się na podstawie badań krwi w celu pomiaru poziomu hormonu tarczycy.
• Leczenie polega na terapii zastępczej hormonem tarczycy.

Choroba Cushinga

Choroba Cushinga, znana również jako hiperadrenokortycyzm, to stan, w którym nadnercza produkują zbyt dużo kortyzolu. Nadmiar kortyzolu może prowadzić do różnych objawów, w tym wypadania włosów, zwiększonego pragnienia i oddawania moczu oraz wyglądu brzucha.

• Wypadanie włosów, zwłaszcza na tułowiu.
• Cienka skóra i większa podatność na infekcje.
• Zwiększone pragnienie i oddawanie moczu.
• Diagnozę stawia się na podstawie badań krwi i badań obrazowych.
• Możliwości leczenia obejmują farmakoterapię i zabieg chirurgiczny.

Niedobory żywieniowe

Zrównoważona dieta jest kluczowa dla utrzymania zdrowej skóry i sierści. Niedobory składników odżywczych mogą prowadzić do różnych problemów skórnych, w tym wypadania włosów. Zapewnienie psu rasy miniaturowej odpowiedniej ilości składników odżywczych jest niezbędne do zapobiegania tym problemom.

Niezbędne kwasy tłuszczowe

Niezbędne kwasy tłuszczowe, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6, odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu funkcji bariery skórnej i zmniejszaniu stanu zapalnego. Niedobory tych kwasów tłuszczowych mogą prowadzić do suchej, swędzącej skóry i wypadania włosów.

• Sucha, łuszcząca się skóra.
• Matowy płaszcz.
• Zwiększona podatność na infekcje skóry.
• Suplementacja kwasami tłuszczowymi omega-3 i omega-6 może być korzystna.

Niedobór białka

Białko jest niezbędne do wzrostu i regeneracji włosów. Dieta uboga w białko może prowadzić do wypadania włosów i złej jakości sierści. Upewnij się, że karma dla psa zawiera wysokiej jakości źródło białka.

• Powolny wzrost włosów.
• Łamliwe włosy.
• Ogólny stan sierści jest zły.

Inne przyczyny

Oprócz głównych kategorii opisanych powyżej, kilka innych czynników może przyczyniać się do utraty włosów u psów z grupy toy. Należą do nich stres, niektóre leki i łysienie po strzyżeniu.

Stres i lęk

Stres i lęk mogą objawiać się fizycznie, w tym powodować wypadanie włosów. Zmiany w środowisku, rutynie lub dynamice gospodarstwa domowego mogą wywołać stres u wrażliwych psów.

• Nagła lub stopniowa utrata włosów.
• Zmiany w zachowaniu, np. wzmożone szczekanie i chowanie się.
• Kluczowe jest zajęcie się podstawową przyczyną stresu.

Łysienie po goleniu

Alopecia po strzyżeniu to stan, w którym włosy nie odrastają po strzyżeniu, często występujący u ras o pluszowej sierści. Dokładna przyczyna nie jest znana, ale uważa się, że jest związana z zaburzeniem cyklu wzrostu włosów.

• Włosy nie odrastają w miejscach, gdzie zostały przycięte.
• Częściej występuje u niektórych ras, np. szpiców miniaturowych.
• Może ustąpić samoistnie z czasem.